AYSE
– Op de vlucht voor de eerwraak
Titel: Op de vlucht voor eerwraak (ter dood veroordeeld voor mijn ouders)
Auteur: Ayse (achternaam niet bekend)
Opgetekend door: Isabella Kroth
Met een voorwoord van Ayaan Hirsi Ali
Aantal pagina’s: 224, 22 centimeter
Vertaald door: Jan Smit
Uitgave Duitsland: Ullstein, Berlin
Uitgave Nederland: De Kern, Baarn
Jaar van uitgave Duitsland: 2004
Jaar van uitgave Nederland: 2005
Samenvatting
Dit boek gaat over een Turks Jezidisch meisje dat voor haar familie vlucht voor eerwraak. Ayse moet trouwen met haar neef Hassan, maar ze heeft in het geheim een vriend, Oliver. Ze vlucht naar München, waar Oliver woont, en gaat met hem samenwonen voor enkele maanden. Dan komen haar ouders er achter waar ze is en ontvoeren ze haar. Met behulp van de politie ontsnapt ze echter een tweede keer en gaat ze naar een speciaal opvanghuis ‘Papatya’ waar meerdere Turkse en Arabische meisjes wonen die problemen met hun ouders hebben. Hier verblijft ze twee maanden, waarna ze haar naam verandert en ze naar Stuttgart verhuist en een nieuw leven begint.
Wat ik aan het boek waardeer
Ik vind de manier waarop het boek geschreven is mooi. Het is geschreven in de ik-persoon en in de tegenwoordige tijd. Het is makkelijk te lezen, het komt geloofwaardig over en er wordt over Ayse’s cultuur, geloof en opvoeding en jeugd verteld. Ik vind het ontroerend en erg dat je eigen ouders hun eer belangrijker vinden dan hun eigen dochter. Ook vind ik het onbegrijpelijk dat ze je willen vermoorden doordat je je niet thuisvoelt in hun geloof en cultuur. Het zet je aan het denken. Ik vind dat je mag geloven waar je in wil geloven en dat je om mag gaan met wie je om wil gaan. Verder vind ik dit boek leuk doordat ik andere culturen en geloven interessant vind.
Verwerkingsopdracht pagina 289 punt 4
Ik vind dat iedereen dit boek beslist moet lezen! Daar heb ik de volgende argumenten voor:
Om te beginnen vind ik het goed als iedereen iets weet over andere culturen, om andere mensen beter te kunnen begrijpen en niet alleen jouw cultuur en jouw visie op het leven begrijpt maar ook die van anderen. Het beste om dat te kunnen begrijpen is door een boek te lezen: dat is leuk, niet saai zoals een leerboek en interessant.
Ten tweede gaan alle boeken over hetzelfde: de hoofdpersoon heeft een probleem, in het boek lost de hoofdpersoon het probleem op en op het einde is alles weer goed. Ik vind dat eentonig. In dit boek is dat niet zo. De hoofdpersoon hier begint met een probleem en probeert deze op te lossen. Dit lukt wel, maar op het eind weet je nog steeds niet hoe het afloopt. Je weet niet of Ayse’s ouders Ayse toch te pakken krijgen, of ze nu nog steeds met haar vriend samenwoont en haar ouders haar zoeken. Het kan natuurlijk ook dat haar ouders haar relatie met Oliver geaccepteerd hebben en dat ze met haar ouders, familie, vrienden en Oliver samenwoont, al is dat vergeleken met de meeste meisjes in zo’n situatie niet erg waarschijnlijk. Je kunt er zelf nog een verhaal van hoe haar leven verder gaat bij verzinnen.
Ten slotte heeft Ayse dit verhaal zelf meegemaakt. Bij andere boeken is het vaak zo dat het verzonnen is. Dat kan een mooi boek zijn, maar de gevoelens en gedachten van dit boek zijn ‘echt’. Zo heeft Ayse ècht gereageerd op dingen die in haar leven gebeurd zijn, en het is niet hoe Ayse dènkt dat zij in die situatie zou reageren. Dat maakt het boek echter en waarschijnlijker.