Samenvatting:
Meggie is een meisje.
Op het eerste gezicht lijkt ze een heel gewoon meisje.
Maar dat is ze niet. Zeker niet met een vader (Mo) die als bijnaam Tovertong heet.
Hij is boekenbinder. Hij bindt altijd boeken voor Meggie. Hij heeft ook een kist voor haar gemaakt met al haar lievelingsboeken erin. Daarom moeten ze elke keer verhuizen en kan meggie vaak niet naar school. Soms is haar vader weken weg.
Dan zit ze heel vaak alleen thuis. Ze vroeg zich altijd al af waarom haar vader nooit voor haar voorlas en waarom ze geen moeder had. Op een nacht stond een late bezoeker voor hun deur. Haar vader bleek die vreemde man te herkennen. Stofvinger noemde haar vader hem. Hij had heel veel littekens op zijn gezicht. Toen haar vader hem meenam naar zijn werkkamer en tegen Meggie zei dat ze naar bed moest (, terwijl hij dat nooit tegen haar zei). Maar Meggie ging ze afluisteren. Ze hoorde ze praten over een Capricorno die achter een boek aan zat die haar vader had.
Plotseling moesten ze weer verhuizen en Stofvinger ging mee. Ze gingen naar het zuiden.
Meggie begon het zat te worden dat haar vader niets tegen haar zei. Uiteindelijk vertelde Stofvinger het haar. Hij vertelde over Capricorno (gruwelijke schurk) en Basta (handlanger van gruwelijke schurk, nogal bijgelovig). Maar niet te veel dus de rest moest ze zelf uitzoeken. Ze gingen toen naar het huis van haar tante Elinor (een boeken gek). Haar huis was heel groot en leek op een bibliotheek. Daar bleven ze totdat Mo werd meegenomen door Capricorno’s mannen. Stofvinger, Elinor en Meggie gingen achter hem aan. Stofvinger bleek te weten waar het dorp van Capricorno lag. Na uren lang rijden en naar het saaie gepraat van Elinor luisteren, waren ze er. Het dorp zag er erg verlaten uit. Uiteindelijk versloegen ze Capricorno na heel veel pogingen. Maar basta ontsnapte. Stofvinger vindt een andere lezer waarmee hij zich terug in het verhaal brengt maar Farid niet mee gaat. Toen kwam basta en wou Farid vermoorden. Fraid ontsnapte nog maar net. En ze beleefden nog veel…