[b]A. zakelijke gegevens[/b]
De titel van het boek is: ontvoerd.
De schrijfster is: Greet Beukenkamp.
Het boek is uitgegeven in het jaar 1993 door uitgeverij Sjaloom. Het boek is getipt door de kinderjury in het jaar 1994. En het boek verscheen in 1999 bij de boektoppers. Het boek is toen uitgegeven door Malmberg.
[b]B. inhoud[/b]
Drie mannen hebben Daphne ontvoerd en in de kelder van een oud huis opgesloten. Daphne is doodsbang, maar probeert zich tegenover haar ontvoerders groot te houden. In haar dagboek kan ze haar angsten en gedachten kwijt. Het wordt haar houvast terwijl de dagen verstrijken en haar gevoelens steeds verwarder raken.
Daphne zit al een tijd in de kelder opgesloten, david, een van de ontvoerders brengt haar elke dag eten. Ook neemt hij een keer schone kleren voor Daphne mee. David is zo aardig tegen Daphne dat Daphne gaat twijfelen over haar gevoelens voor David. Daphne denkt dat ze verliefd is geworden op David, haar ontvoerder.
Daphne is een best onzeker meisje, vooral als ze ontvoerd wordt en verliefd word op een van de ontvoerders, David. Daphne is heel angstig en bang omdat ze een moeilijke maar toch ook leuke tijd heeft in de kelder waar ze zit opgesloten. Daphne heeft blond haar en ze is van een normale lengte, in het boek word ze zeventien jaar.
Daphne wordt ontvoerd, en er word veel losgeld gevraagd aan haar vader. Als haar vader het losgeld wil betalen gaat er iets mis, Daphne is nu heel bang dat haar vader niet voor haar wil betalen, omdat ze denkt dat haar ouders niet om haar geven. Dat doen ze natuurlijk wel.
David: David is een van de ontvoerders van Daphne, omdat David zo aardig is voor Daphne word ze stiekem verliefd op hem, ze denkt dat hij wil goedmaken wat hij haar heeft aangedaan. Ook beschermd David, Daphne enorm tegen de lange en de bolle, de andere twee ontvoerders.
De lange en de bolle: de lange en de bolle zijn de andere twee ontvoerders van Daphne. De lange en de bolle dreigen veel, David beschermd Daphne daartegen. De bolle wil nog al eens losse handen hebben en een klap uitdelen, zowel aan Daphne als aan David.
De ouders van Daphne: die moeten het geld betalen. De eerste keer gaat dat goed mis want Daphne`s ouders waren niet op tijd. De keer daarna wel en dan wordt Daphne vrijgelaten. Daphne heeft geen goede relatie met haar ouders. Haar vader, die heel erg rijk is, heeft alleen oog voor “belangrijke” dingen. Haar moeder heeft alleen interesse in dure dingen en kleding. Na Daphne`s vrijlating krijgt ze een veel betere relatie met haar ouders. En dan weet ze dat haar ouders, wat dan ook, toch van haar houden.
In het boek leer je Daphne kennen door haar gedachtes die ze opschrijft in het dagboek wat ze heeft gemaakt van één van de schriften die ze van David kreeg. Omdat je weet hoe Daphne zich voelt en wat ze denkt leef je extra erg mee in het boek en met Daphne, je probeert je in te leven in haar situatie en gaat erover denken wat jij zou doen in zo`n situatie.
Het verhaal speelt zich af in de kelder waar Daphne is opgesloten. Ze zit daar 2 weken en 3 dagen opgesloten. In het (dag)boek schrijft ze ook nog 2 dagen, woensdag en vrijdag. Dan neemt ze een blik terug op de gebeurtenissen. Het verhaal speelt af en toe in de tegenwoordige tijd met gedachtes en dingen die er gebeuren, maar meestal als er iets is gebeurd schrijft ze het later op. Het boek speelt zich in deze tijd af. Het is een moderne tijd, met televisie en andere dingen die er vroeger nog niet waren. Ook aan het taalgebruik kun je merken dat het zich nu afspeelt, en niet vroeger.
In het boek zijn af en toe terug blikken, dat is om het duidelijker en spannender te maken. Meestal als er dingen gebeuren schrijft Daphne dat later pas op, omdat ze natuurlijk niet dingen kan beleven en schrijven. Alles wat er gebeurt schrijft ze in een schrift, haar dagboek. Dat is ook gelijk het hele boek dat je leest.
Ik denk dat de schrijfster dit boek heeft geschreven om duidelijk te maken dat wat er ook gebeurt je ouders altijd van je houden. Ook al voelt dat even niet zo, het is zo. Ook denk ik dat ze duidelijk wil maken dat het leven terugslagen heeft maar toch ook meevallers. En dat het in moeilijkere tijden altijd wel weer goed komt. Ook al is dat dan niet helemaal de manier waarop je het had gehoopt of gewild. Alles komt goed.
Het boek is een jeugdroman met spanningen en emoties. Een heel mooi en fijn boek om te lezen. Ik vind dit zeker een aanrader als je een spannend boek wilt om te lezen.
[b]C. mening[/b]
Ik vind het een heel goed, mooi en ook spannend boek. Het is op een hele mooie manier geschreven, het is een spannend en onvoorspelbaar boek. Je weet het hele boek niet wat er gaat gebeuren, daarom krijg je de drang het boek in één keer uit te lezen. Het is een mooi boek met veel gebeurtenissen.
Het mooiste stukje uit het boek vind ik, als Daphne jarig is, dan ziet ze voor het raampje van de kelder een witte duif zitten. Daphne maakt dan een gedichtje ver de duif:
“Witte vogel
achter het raam,
kijk me aan,
Geef me een naam.
Hier binnen ik
En buiten jij,
Ik zit vast
En jij bent vrij.”
Dan denkt ze aan David, ze mist hem. Dan schrijft ze een stukje over hem. Dat stukje heb ik wel 3x over gelezen, zo mooi en bijzonder vind ik dat stukje. Dat vind ik het mooiste stukje uit het boek, met een emotionele waarde.
“Ik voel me eenzaam hier beneden. David, ik verlang naar je. Waar ben je? Wat doe je? Denk je ook aan mij? Waarom kunnen we niet voor altijd bij elkaar zijn? Ik verlang naar een paar armen om me heen. Armen die me stevig vasthouden, me beschermen. Armen die me troosten en me vertellen dat ik even niet alleen ben. Jouw armen. Ik wil even alles vergeten en niet hoeven denken, alleen maar dromen.”
Dat vind ik echt het mooiste stukje uit het hele boek.
[b]D. informatie over de auteur[/b]
Greet Beukenkamp is op 7 augustus 1939 geboren in Haarlem. Van haar zesde tot haar twaalfde jaar ging ze naar de Bloemendaalse Schoolvereniging in Bloemendaal en van haar twaalfde tot mijn achttiende zat ze op het Kennemer Lyceum in Overveen. Na haar opleiding voor onderwijzeres, ging ze psychologie studeren aan de Universiteit van Amsterdam.
In 1964 trouwde ze en kreeg drie kinderen. Toen die uit de luiers waren, is ze parttime gaan werken op een basisschool in Leersum.
Behalve zo nu en dan een opstel in opdracht van een leraar Nederlands, had ze nog nooit echt geschreven. Dat kwam pas toen de kinderen van groep 8 iets anders wilden dan de gebruikelijke musical aan het eind van het schooljaar. Ze stelde voor om een toneelstuk voor ze te schrijven. Het toneelstuk was een succes en in de jaren die volgden, werd er telkens een nieuw stuk geschreven en opgevoerd. Totdat een moeder van een leerling zei dat ze die toneelstukken eens op moest sturen naar een uitgever. Dat was het begin van haar schrijverscarrière…
Greet Beukenkamp schrijft vooral boeken waardoor kinderen anders gaan denken over bepaalde situaties. Haar boeken gaan dan ook vaak over moeilijke onderwerpen zoals pesten, en een ontvoering. Greet Beukenkamp schrijft haar boeken niet dat ze moeilijk te bergrijpen zijn, haar boeken zijn juist goed te begrijpen.
Boekbesprekers vinden dit boek één van de beste boeken van Greet Beukenkamp. Ze vinden het een mooi en spannend boek met leuke en minder leuke gebeurtenissen. Ook is het een best emotioneel boek. En het gaat over de liefde daarom vinden de meeste boekbesprekers dit een heel leuk en mooi boek.
Greet Beukenkamp heeft nog meer geschreven:
Voor 9+:
– De Klusclub
– De kattenkwaadclub
– Bonje om de boomhut
– Flessenpost
– Een lange reis op korte pootjes
– Reisbureau fantasia
Voor 12+:
– Tegen mijn wil
– Mist
– Ontvoerd
– Al het water van de zee
– Teruggaan kan niet meer
– Het jaar van de heks
[b]E. samenvatting[/b]
Het verhaal gaat over de 15 jarige Daphne. Als ze op een dag naar huis fietst wordt ze aangereden en in een auto meegenomen. Na een tijdje merkt ze dat ze wordt ontvoerd. De ontvoerders noemen zichzelf ‘de dikke’, ‘de lange’, en ‘de jongen’.
Ze hebben haar in de kelder van een oud huis gestopt. Het is een kale, koude en vochtige kamer. Er is alleen een klein raampje, een bed een klein tafeltje, een stoel en een chemisch toilet. De ontvoerders eisen veel losgeld van haar vader die erg rijk is.
Daphne merkt dat ‘de lange’ de leider is van het drietal. ‘De bolle’ is de gemenerik die tot alles in staat is, en het liefst haar wil vermoorden. ‘De jongen’ is precies het tegenovergestelde. Hij zorgt voor Daphne en brengt haar eten en schone kleren. De band tussen Daphne en de jongen wordt steeds beter. Ze heeft hem zelfs al een naam gegeven; David. Ze hebben regelmatig goede gesprekken met elkaar. De jongen is haar enige troost in de tijd van haar ontvoering.
Ook houdt Daphne een dagboek bij. In dit dagboek schrijft ze alles wat ze die dag heeft meegemaakt. Ook de vreselijke dingen die ‘de bolle’ haar aandoet. Na drie weken krijgt ze te horen dat de geldoverdracht gelukt is. David zorgt ervoor dat Daphne veilig langs een weg wordt gezet. Als het aan de Bolle en aan de Lange had gelegen, hadden ze haar allang vermoord. Maar dankzij David overleeft Daphne dit alles.