Muziek binnen de Islam

Inhoudsopgave:

Inleiding:
I De definitie:
II De kenmerken: Maqat
Raga
Dastgah
III Het verbod:
Tegenargumenten Voorargumenten
Conclusie IV De soorten:
V De groeperingen:
Conclusie
Literatuurlijst:

Inleiding:

Een speciaalstudie, een studie over iets speciaals, een studie over één speciaal onderwerp, me specialiseren in een onderwerp en daar een studie over schrijven. Ongeveer de opdracht van deze speciaalstudie!? Het was vrij gemakkelijk, maar ook erg lastig om een onderwerp te bedenken. Religie boeit me enorm, geen wonder dat ik meteen daaraan dacht toen ik hoorde dat ik me ergens in moest gaan verdiepen. Als eerste dacht ik aan religie, daarna pas hoe ik dat in verband kon brengen met muziek. Maar gelukkig was dat geen lastig te leggen verband. Muziek speelt in de meeste religies een erg grote rol. Het dient om de god te loven, te prijzen, om het Woord te verspreiden. Binnen het christendom staat muziek erg centraal, dat merk ik iedere zondag dat ik in de kerk ben wel weer. Maar hoe zit dat eigenlijk bij andere religies? Er zijn religies, zoals in het Boeddhisme, waar muziek gebruikt wordt voor meditatie en ook om de goden te prijzen, vaak ook in combinatie met dans. Binnen de Islam ligt het iets anders, voornamelijk omdat uit de Koran te halen is dat muziek verboden is. Ik was al op de hoogte van dit feit, maar wat ik altijd zo tegenstrijdig heb gevonden is dat naar mijn idee de persoon die de moslims oproept tot het gebed in de moskee erg zangerig klinkt. Ook als de Koran voorgedragen wordt kan dit erg melodisch overkomen. Is dat dan geen muziek? Ligt het aan de taal, dat het zo mooi klinkt, zo zangerig, zo muzikaal? Zou in deze godsdienst muziek geen rol spelen? Of althans geen rol zoals in andere religies, als bijvoorbeeld een manier om de god te loven? Is er te spreken van ‘islamitische muziek’? Me dit allemaal afvragend ben ik tot de volgende vraag gekomen:

Welke rol speelt muziek binnen de Islam?
Deze vraag wil ik met behulp van de volgende deelvragen zien te beantwoorden:
• Wat wordt verstaan onder muziek?
o Is er een definitie te vormen van muziek, zoals deze bekend staat in de Islamitische wereld?
o Hoe denken wij, vanuit het Westen gezien, er over?
• Wat zijn de kenmerken van Islamitische muziek?
o Zijn er bepaalde instrumenten kenmerken?
o Hoe zit het met het notenschrift?
• Waaruit bestaat het verbod op muziek?
o Bestaat het verbod op muziek?
o Welke argumenten zijn er voor te noemen?
o Welke argumenten zijn er tegen te noemen?
• Welke verschillende soorten Islamitische muziek zijn er?
• Zijn er verschillen in muziek(gebruik) tussen verschillende stromingen?
o Welke stromingen zijn er te noemen als naar aanleiding van hun mening over muziek?
o Hoe staat deze groeperingen tegenover muziek?

Als ik deze deelvragen beantwoord heb, hoop ik een fatsoenlijk antwoord te kunnen geven op de hoofdvraag. Deze speciaalstudie zal dan ook eindigen met een antwoord op de hoofdvraag, staande in de conclusie.

De definitie:

Voordat ik kan gaan onderzoeken wat het verbod op muziek inhoudt, wat de kenmerken zijn van Islamitische muziek etc. moet ik wel weten wat er nou eigenlijk wordt verstaan onder muziek. Zodat duidelijk wordt waar ik het over heb als het over muziek gaat in de rest van deze studie.
Wat wordt verstaan onder muziek?
Voor ons, in Nederland, staat wel ongeveer vast wat er verstaan wordt onder muziek, hoewel er over sommige stromingen discussie bestaat (zoals vormen van trance). In het Van Dale Woorden staat de volgende betekenis:
“mu•ziek (de ~ (v.))
1 geluid, voortgebracht door de menselijke stem of door instrumenten omwille van de schoonheid van dat geluid of als expressie van gevoelens
2 bladmuziek ”
Hieruit blijkt dat het niet alleen gaat om de stem of de instrumenten maar ook om de motivatie: “omwille van de schoonheid van dat geluid of als expressie van gevoelens”. Maar vooralsnog staat het redelijk vast wat muziek is hier in het Westen.
In de Islamitische wereld is de betekenis van ‘muziek’ iets minder makkelijk te vinden. Iets wat wij op zouden vatten als muziek, of in ieder geval muzikaal en melodisch is het voordragen van teksten uit de Koran, het reciteren van de Koran. Maar dit wordt absoluut niet als muziek ervaring in de Islamitische wereld. Ongeveer hetzelfde geld voor de ‘azan’ , dit is de oproep tot het gebed door de muezzin. De muezzin is een moslim die traditioneel vanaf een minaret bij een moskee oproept tot het Islamitische gebed, de salat. Deze oproep vindt vijfmaal per dag plaats, en op vrijdag voor de vrijdagse gang naar de moskee. En het geldt ook voor de salat, het gebed zelf. Er bestaan prachtige uitvoeringen van deze oproepen voor het gebed, het gebed zelf en het voordragen uit de Koran. Maar het lijkt niet uit te maken hoe mooi, vol, melodieus en versierd de stem klinkt, het is geen muziek.
Zang, met of zonder begeleiding, valt wel onder muziek. Elke geluid van een muziekinstrument wordt gezien als muziek.
Hoewel ik op meerdere plaatsen heb gevonden dat de recitaties en oproepen van het gebed met opzet zonder muzikale begeleiding zijn. Dit zou kunnen betekenen dat zang zonder begeleiding niet onder muziek valt. Maar dit is twijfelachtig omdat recitatie geen zang is, maar het opzeggen van de Koran. Maar dit moet wel zonder enige vorm van begeleiding worden uitgevoerd.
Om het gemakkelijk, en toch naar waarheid, te houden wordt de omschrijving van muziek als volgt:
Muziek = Melodische klanken van stem en/of instrumenten  zang en muziekinstrumenten (samen of apart).

De kenmerken:

Elke vorm van muziek is verschillend, elke stijl is anders, alle vormen en stijlen hebben op zichzelf wel kenmerken. Op deze manier zijn ze in een hokje te stoppen, als een muziekstuk maar genoeg dezelfde kenmerken heeft als een ander stuk dan zijn ze van hetzelfde genre/dezelfde stijl. Wanneer is iets Islamitische muziek?
Wat zijn de kenmerken van Islamitische muziek?
De kenmerken van Islamitische muziek zijn moeilijk op te noemen, voornamelijk omdat het zo gevarieerd is. Islamitische muziek stamt uit allerlei delen van de wereld, overal zijn er andere stijlen in verwerkt.
Er zijn echter wel een paar overeenkomsten. Het is vooral vocale muziek, de nadruk ligt sterk op de tekst, de woorden en de poëtische inhoud. Daarnaast volgt de muziek een zich steeds herhalende, smalle melodielijn (een klein bereik), de afwisseling wordt vooral gevormd door ritmische patronen en wordt vaak begeleid door te klappen of op een percussie instrument te slaan (bijvoorbeeld de daff). Als andere instrumenten de vocalist(en) begeleiden, gaat het vaak om luiten, rietinstrumenten (zoals de Shenhai en de Mijwiz/ Darney/Darnay/Maqrum) en enkelsnarige ‘violen’ (zoals de Rebab).

Er worden veel verschillende instrumenten gebruikt om Islamitische muziek te maken, vooral omdat het in veel verschillende landen gedaan wordt. Elk volk, elk land kent zijn/haar eigen tradities en dus eigen instrumenten. In sommige gevallen, zoals bij de Mijwiz, wordt eenzelfde instrument in verschillende landen gebruikt maar heeft het overal een andere naam. Maar vaker komt voor dat er ook echt andere instrumenten gebruikt worden.
Belangrijk zijn de slaginstrumenten, omdat het gebruik van deze instrumenten als begeleiding door de meeste groeperingen toegestaan wordt. Kenmerkend voor Islamitische muziek is dat nergens de ritmiek van vaststaat. De muziek is qua ritmiek nergens aan verboden. Vanwege de belangrijke rol staan er daarvan op de volgende bladzijde nog een aantal op een rijtje:

Maar de instrumenten zijn niet de enige kenmerkende onderdelen. Islamitische muziek is altijd melismatisch. Dit is het tegenovergestelde van syllabisch, waarbij elke gezongen lettergreep op één noot gezongen wordt. Bij melismatische muziek, dus ook bij Islamitische muziek, kunnen er meerdere noten tijdens één lettergreep gezongen worden.
Binnen de Islamitische muziek zijn drie verschillende melodische structuren: de Maqat, de Raga en de Dastgah. Hieronder staat elk van deze structuren uitgebreid beschreven.

Maqat
Maqamat (enkelvoud = maqam) zijn de structuren die de melodische regels van de muziek uit het Midden-Oosten. Het wordt net als onze muziek genoteerd op het vijflijnige schrift. Het staat geschreven in de G-sleutel. Het maqam systeem heeft echter niet alleen mollen, kruizen, dubbelmollen en dubbelkruizen, maar ook nog halve mollen en halve kruizen . Het is een improvisatie techniek. De basis is een groep van noten, tetrachorden en pentachorden. De melodie vormt zich als het ware, het maakt een ontwikkeling door. Deze ontwikkeling is voornamelijk gebaseerd op het beginnen in de lage registers en het bewegen naar de hogere registers, om in het midden op de hoogste noot de climax te bereiken en dan weer te dalen.
De maqam wordt als het ware in fasen verdeeld, iedere fase bestaat uit een verkenning van een toon, dit wordt gedaan door middel van de melodische as, een groep noten rondom de centrale noot.

Van een maqam staan de tonica, de dominant en de eindnoot vast. De eindnoot kan nog al eens verschillen van de beginnoot, de tonica. Ook staat vast op welke noten de nadruk moet komen te liggen.
Er zijn veel verschillende maqamat, de drie grond noten: de nucleus, bepalen de maqam. Hieraan zijn ze te herkennen, want het kan voorkomen dat twee maqamat dezelfde tonen rij heeft, maar terugkijkend naar de nucleus zal altijd blijken dat het van twee verschillende rijen afstamt.
Eigenlijk is het niet te vergelijken met iets dat in het Westen voorkomt, hetgeen dat er het meest dichtbij komt is de diatoniek, de majeur-, mineur-, harmonisch-, melodisch- en hele-toonstoonladder bijvoorbeeld.
Maar een groot verschil is dat de tonen niet vastliggen, een E in Maqam Bayati is net iets lager dan een E in de Maqam Rast. Er zitten veel emoties vastgelegd in de Maqamat, dat is een beetje vergelijkbaar met het treurigere karakter van de mineurtoonladder in vergelijking met de majeurtoonladder. Maar er zijn veel meer emoties in vastgelegd. De Maqam Rast roept trots op, Maqam Bayatī: levendigheid, vreugde en feminisme.
Maar de maqamat raken uitgestorven. De manier van stemmen is niet geheel doorgegeven en is in de loop van de tijd verloren gegaan. Daarnaast zijn er nieuwe instrumenten gekomen waarop het niet mogelijk is deze maqamat te spelen, doordat ze vast gestemd zijn.

Raga:
Raga is een basisbegrip van een Indiase compositie. Allereerst wordt raga meestal beschreven door middel van een toonladder die stijgend anders kan verlopen dan dalend. Er zijn twee tonen die een zeer belangrijke rol hebben, de vadi en de samvadi. Dit zijn respectievelijk de belangrijkste en de op een na belangrijkste toon. De overige tonen worden anuvadi genoemd. De verboden tonen heten de vivadi.
Raga is te omschrijven als een specifieke melodische structuur, maar in zijn volledigheid is hij niet op te schrijven. Het beschrijft een gegeneraliseerde wijze van het melodisch muziek maken. Het geeft allerlei regels aan, regels voor de beweging van tonen naar boven en voor tonen naar beneden. Het geeft ook aan welke zinnen wel en niet gebruikt mogen worden, welke tonen veel en welke weinig gebruikt zouden moeten worden. Op deze manier is een raamwerk ontstaan. Noten zijn dan wel belangrijk in de raga, maar raga is veel meer dan een toonladder. De onderliggende toonladder kan vijf, zes of zeven noten, swaras dit is een manier om de verschillende raga’s te onderscheiden. De swaras heten Shadjamam, Rishabham, Gandharam, Madhyamam, Panchamam, Dhaivatam en Nishadam. De relatie tussen de noten bestaat net als bij ons uit intervallen. In elke toonladder uit zeven noten, zijn de tweede, derde, zesde en zevende noot absoluut of verlaagt, maar nooit verhoogd. De vierde noot kan absoluut of verhoogd zijn, maar nooit verlaagd.
De raga’s werden alleen oraal overgebracht, van leraar op leerling. Toch waren sommige van deze liederen in verschillende landen bekend, ze hebben zich door grenzen, tradities en stijlen weten heen te breken.
De intonatie is geheel afhankelijk van de melodie en de zanger. De vocalist kiest simpelweg een beginnoot en vanaf die noot gaat hij verder.

Dastgah:

Dastgah is de traditie van de Perzische muziekkunst en beslaat twaalf systemen, Dastgahs genaamd. Elke Dastgah staat voor een geheel van schematische melodische modellen. Op basis van deze dastgah creëert de zanger de geïmproviseerde stukken. Het is een hele persoonlijke en onvoorspelbare traditie. Elke Dastgah heeft een eigen serie van melodieën, een dergelijk melodie heet een gushe. Een gushe bestaat over het algemeen slechts uit vier of vijf tonen. Het dient als een model voor de improvisatie.

Het verbod:

Muziek is een vrij ingewikkeld onderwerp binnen de Islamitische wereld. Er bestaan veel verschillende en tegenstrijdige ideeën over. Sommige groepen ervaren muziek als verboden (haram), voor anderen is muziek hét middel om dichterbij God te komen en dan zijn er nog vele groepen die met hun mening ergens daartussen zitten. Voor sommigen is muziek dus verboden, waar halen die moslims dat verbod vandaan? Hoe kan het dat de ene moslim het wel als verboden ervaart en de ander niet?
Waaruit bestaat het verbod op muziek?

Tegenargumenten:
Nergens in de Koran is een specifiek verbod te vinden op muziek. In de ahadith, de islamitische overleveringen over de profeet Mohammed, zijn wel enkele stukken te vinden waar uit te halen valt dat muziek afgeraden wordt, het zou je op het verkeerde pad brengen. Een paar voorbeelden om dit te illustreren:
Hier een vertaling van Soerah Loeqman avah 6:
“En van de mensen zijn er die nutteloos gepraat (lahwal hadieth) kopen op de mensen te laten afdwalen van de Weg van Allah zonder kennis, en het nemen van Allah’s weg als spotternij. Voor dezen zal er een vernederende straf zijn.”
Lahwal hadieth heeft meerdere vertalingen, het kan op allerlei wijzen geïnterpreteerd worden. Dat maakt het natuurlijk zo lastig. Het kan onder andere ‘alle handelingen, valse woorden e.d. die laten afdwalen van de Islam’ betekenen. Dus zou deze avah ons wijzen op een ‘verbod’ op alles dat van de Rechte Weg af doet leiden.
Nog een voorbeeld van de slechtheid van muziek:
“De profeet (Alfa’s vrede en zegen zij met hem) heeft gezegd: “Er zullen (in de toekomst) mensen van mijn oemmah zijn die zullen zoeken om wettig te maken: overspel, het dragen van zijde, het drinken van gamr en het gebruiken van ma’aazif (muziekinstrumenten). Sommige mensen zullen bij de zijkant van de berg blijven en als hun herders ‘s avonds komen om te vragen wat zij nodig hebben zullen zij zeggen: “kom morgen terug”. Dan zal Allah de Verhevene hen gedurende de nacht vernietigen door de berg op hen te laten vallen, terwijl hij anderen in apen en zwijnen verandert. Zij zullen in deze situatie blijven tot de Dag der Opstanding” (Al-Boekharie).””
Muziek wordt het woord van de duivel (Shaytaan) genoemd. Deze probeert zo de mensen van de Rechte Weg af te krijgen en hen te verleiden en te misleiden.
“Allah de Almachtige zei tegen Iblies (Shaytaan (moge Allah hem vervloeken)): “En rui van hen op wie jij kunt met jouw stem…” (Soeraat Al-Israa’ (17) aayah 64)””
Vrijwel alle keren dat het woord voor vermaak of amusement genoemd wordt, dat vrijwel altijd in een negatieve context voor komt, wordt dit geassocieerd met muziek en muziekinstrumenten.

Voorargumenten:
Maar in de ahadith staan niet alleen waarschuwingen voor muziek, er staat niet alleen dat het mensen van de Recht Weg af zouden halen, er staan ook gebeurtenissen in waar muziek gemaakt wordt. Ook hiervan enkele voorbeelden:
Deel 7, Boek 69, Nummer 494v:
“The Two Festivals (Eids) – Narrated Aisha: Abu Bakr came to my house while two small Ansari girls were singing beside me the stories of the Ansar concerning the Day of Buath. And they were not singers. Abu Bakr said protesting, “Musical instruments of Satan in the house of Allah’s Apostle!” It happened on the ‘Id day and Allah’s Apostle said, “O Abu Bakr! There is an ‘Id for every nation and this is our ‘Id.”
Een ander voorbeeld, waarin de muziek zelfs geprezen wordt:
Bukhari Deel 6, Boek 61, Nummer 569:
“Narrated Abu Musa that the Prophet said to him: “O Abu Musa! You have been given one of the musical wind-instruments of the family of David””
In deze hadith wordt verwezen naar David, David had een prachtige stem, hij staat bekend binnen het christendom, het Jodendom en ook binnen de Islam als dé zanger. Hij begeleidde zichzelf op de lier/harp. Hij was hofzanger, dit betekent dat hij een vooraanstaande man was, hij kwam veel bij de koning. Hieruit valt het tegenovergestelde te halen van een verbod, muziek was welkom, aangenaam, gewild. Als de koning zelfs een eigen hofmuzikant had dan kon muziek nooit zo slecht zijn geweest.
Er bestaan twee uitzonderingen op het verbod waar sommigen in geloven. Zelfs de strengst gelovigen zullen op een huwelijksfeest zorgen dat er muziek klinkt. Uiteraard bestaan hier weer strenge regels voor. In de Koran staat vermeld dat het de bedoeling is dat er muziek klinkt op het huwelijksfeest. “Aicha heeft overgeleverd dat de profeet zei “verkondig dit huwelijk, voltrek het in de moskee en sla op de dass als het plaatsvindt.” ” De dass (ook wel daff genoemd) is een tamboerijn. Een voorbeeld van een daff is hieronder aangegeven. In dit stukje uit de Koran wordt duidelijk dat er in het geval van een huwelijk muziek gemaakt MOET worden. Het hoort als het ware bij het huwelijksritueel.

Conclusie:
Na de stukjes uit de heilige boeken van de moslims en de verschillende interpretaties te hebben gelezen, ben ik tot de conclusie gekomen dat een echt verbod op muziek niet uit de Koran te halen valt. Maar dit wil niet zeggen dat muziek niet door velen als slecht ervaren kan worden. Het feit dat muziek slechte/ verkeerde dingen voortbrengt kan wel uit de ahadith gehaald worden, met de juiste vertalingen en interpretaties. Maar nergens staat geschreven dat Mohammed of zijn volgelingen muziek verboden hebben.

De soorten:

Binnen de meeste grote stijlen van muziek zijn weer kleinere groepjes te vormen. Deze groepjes hebben namen gekregen om het onderscheiden te vergemakkelijken.
Welke verschillende soorten Islamitische muziek zijn er?
Er bestaan allerlei stromingen in de Islamitische muziek, verschillende soorten muziek. Net zoals binnen het christendom er psalmen, gospels, requia, oratoria en lofliederen bestaan en er zelfs christelijke popmuziek is. Zo zijn er binnen de Islam ook allerlei muziekstukken in hokjes te stoppen. De belangrijkste en duidelijkst te onderscheiden soorten/stijlen op een rijtje gezet:

• Nasheed – dit zijn op de Islam georiënteerde liederen. Ze werden oorspronkelijk alleen a capella uitgevoerd, met enige ritmische begeleiding door een daff. Steeds vaker gebruiken nieuwere groepen veel meer en verschillende muziekinstrumenten om de vocalist bij te staan.
• Qawwali – dit is de religieuze muziek van de Soefi’s. Soefisme wordt ook wel de Islamitische mysticisme genoemd. Het meest bekend zijn de Soefi diensten waarin veel gezongen wordt (chanting) en ritmische dansen uitgevoerd worden.
• Madih Nabawi – liederen om de profeet Mohammed en zijn familie te prijzen en te loven. Deze liederen worden meestal uitgevoerd door een bekwaamde solozanger die geassisteerd wordt door een koor van acht tot zestien man. Het koor zingt unisono.
• Liederen voor specifieke openbare vieringen van feestdagen:
o Ta’zieh muziek – muziek bij het Iranese toneelspel over de marterschap van Imam Hussein.
o Mawlid muziek – muziek voor de verjaardag van Mohammed.
o Manzuma – liederen met een morele inhoud uit Ethiopië
o Ashurah muziek – muziek in de Moharram rouwperiode, ter nagedachtenis van de dood van Imam Hussein en zijn volgelingen.

De groeperingen:

Zoals al eerder staat geschreven zijn er veel verschillende meningen over muziek te vinden binnen de Islamitische wereld.
Zijn er verschillen in muziek(gebruik) binnen verschillende stromingen?
Om deze vraag te kunnen beantwoorden moeten eerst de verschillende stromingen onderscheiden worden. Dit is al een vrij lastige taak, maar uiteindelijk is een heel grove indeling te maken van vier groepen.
De vier groepen, onderscheiden naar hun mening over muziek:
1. Onverzoenlijke zuivere gelovigen die tegen elke muzikale expressie zijn, onder het motto dat muziek en dans een zonde zijn.
2. Religieuze groepen die alleen het zingen van de Koran en de oproep tot het bidden toestaan, zonder enige vorm van instrumentale begeleiding.
3. Geleerden en muzikanten die voorstander zijn van muziek, die van mening zijn dat er geen muzikaal verschil is tussen seculiere en religieuze muziek.
4. Belangrijke mystieke broederschappen die geloven dat muziek en dans hen dichterbij God brengt.

1. De onverzoenlijke, zuivere gelovigen zijn tegen elke vorm van muziek, elke muzikale expressie. Zij geloven dat muziek zondig is. Muziek haalt de gedachten weg van de Koran. Als mensen naar muziek luisteren dan worden deze van de Rechte Weg afgeleid. Niet alleen door de teksten, maar ook door de klanken. Want zelfs het zingen over de Koran, over goede, eerlijke dingen wordt niet goedgekeurd. Muziek wordt door hen beschouwd als duivels, als het woord van de Duivel. Als mensen helemaal opgaan in muziek, vergeten zij de wereld om zich heen, zij kunnen niets goeds doen voor de wereld op deze manier. Muziek draagt dus niets goeds bij aan de wereld. Deze gelovigen zijn de aanhangers van het (zogezegde) verbod op muziek zoals dat in het hoofdstuk ‘Waaruit bestaat het verbod op muziek?’ staat beschreven.
2. De groepen die het zingen/voordragen van de Koran en de azan toestaan, mits zonder enige vorm van instrumentale begeleiding verschillen eigenlijk niet veel van de onverzoenlijke, zuivere gelovigen. Het zingen/voordragen van de Koran en de azan behoren namelijk niet onder de noemer ‘muziek’. Het grote verschil is dat deze gelovigen niet zo streng tegenover onschuldige liederen staan.
3. De geleerden en muzikanten die voorstander zijn van muziek. Binnen de Islamitische wereld bestaan wel degelijk voorstanders van muziek, deze groep mensen is zelfs van mening dat er geen duidelijk muzikaal verschil is tussen seculiere en religieuze muziek. Deze groep zal door veel van de aanhangers van de twee groepen hierboven sterk aangevallen worden qua opvattingen. Het wordt helaas niet duidelijk of het gaat om alle seculiere muziek of toch alleen om de seculiere muziek waarbij niet gezongen wordt over de dingen die ‘haram’ (verboden) zijn. Dingen als het drinken van alcohol en seks voor het huwelijk. Maar omdat deze groep toch uit moslims bestaat, mag er best vanuit gegaan worden dat het vooral om seculiere muziek gaat over bijvoorbeeld de liefde. De seculiere muziek is wel aanvaardbaar, de teksten zijn niet geschreven om mensen van de Rechte Weg af te leiden.
4. De laatste maar zeker niet de onbelangrijkste groep als het gaat om de mening over muziek zijn mystieke broederschappen die geloven dat muziek hen dichter bij Allah zal brengen. De grootste groep zijn de soefi’s. Één precieze beschrijving van het soefisme is niet te geven. De Soefi’s leven niet alleen naar de wetten van de Koran en de Ahadith, maar ze halen ook wijsheden uit de Klassieke Griekse filosofie, het Hindoeïsme, Boeddhisme, christendom en Sjamanisme. Er zijn binnen de Soefi-gemeenschap ook weer allerlei stromingen (net zoals er binnen de protestantse en katholieke gemeenschappen allerlei stromingen zijn). Een vrij bekende groep is Dansende Derwisjen. Deze groep is zo bekend door hun dansen. Deze moslims geloven dat door middel van te dansen zij dichterbij God komen. Het is een vorm van meditatie, in dit geval uitgevoerd door het hele lichaam.

Conclusie:

Na de verschillende deelvragen te hebben besproken blijkt het toch nog lastig om de hoofdvraag te beantwoorden. In ieder geval lastiger dan ik gehoopt had.

Welke rol speelt muziek binnen de Islam?

Vooral uit het vijfde hoofdstuk, de vijfde deelvraag is gebleken dat de rol van muziek erg persoonlijk is. Er zijn verschillende groeperingen die verschillend over deze rol denken.
Als de definitie die vastgesteld is in hoofdstuk één als geldige definitie van muziek geldt, dan zou de rol van muziek variëren van totaal geen rol spelen tot een van de belangrijkste rollen spelen binnen de Islam. Het gaat om de extreme groepen: de onverzoenlijke, zuivere gelovigen aan de ene kant en de soefi’s aan de andere kant. Bij de eerste groep speelt muziek totaal geen rol, terwijl bij de soefi’s het dé manier is om dichterbij God te komen.
Maar als de Westerse betekenis van het woord ‘muziek’ gehandhaafd wordt, dan is het een heel ander geval. Dan zouden de salat, de adhan en het reciteren van teksten uit de Koran wel meetellen en speelt muziek in elke groepering een grote rol. De adhan is namelijk vijf maal per dag te horen, ook het reciteren van de Koran is vaak te horen. De adhan wordt zeer belangrijk geacht omdat het oproept tot iets heel belangrijks: de salat. Dit gebed dat vijf maal daags uitgesproken moet worden is een van de vijf zuilen van de Islam. Het is verplicht voor ieder moslim. Maar niet bij iedere moslim komt het er als muziek uit, er zijn hele getrainde, geoefende ‘zangers’ met een prachtige en sterke stem. De muezzin, degene die de adhan uitspreekt, wordt gekozen om zijn stem, de kracht die er in die stem zit.
De rol van muziek is niet echt te benoemen, hooguit te omschrijven. Naar Westerse standaarden speelt muziek een grote rol binnen de Islam. Het is van groot religieuze belang.
Vanuit het Islamitische standpunt is de rol van muziek helemaal niet van een dergelijk groot belang. De wereld zou volgens velen zelfs veel beter af zijn zonder muziek. Muziek zou een slechte invloed op de mens hebben. Alhoewel er geen duidelijk verbod op muziek uit de Heilige Geschriften naar voren is gekomen, blijft muziek een discutabel subject. Daarom wordt muziek vaak vermeden, uit veiligheid, om niemand voor het hoofd te stoten.
Hier wordt dus opnieuw een verschil duidelijk tussen Westerse en Islamitische opvattingen.

Literatuurlijst:

(online) boeken:

Al-Kanadi, A.B.M. – ‘The Islamic Ruling on Music and Singing’ – Abdul Qasim Bookstore, Jeddah, Saudi Arabia, 1986
http://members.tripod.com/oum_abdulaziz/music.html

Esposito, J.L. e.d. – ‘The Oxford Encyclopedia of the Modern Islamic World. Volume 3, Libe-Sare’ – Oxford University Press, New York, USA, 1995. blz. 180-183

Jansen, K. – ‘Tussen aarde en hemel’ – Prometheus/NRC Handelsblad, Amsterdam/Rotterdam, 2005, blz. 47-54

(Tijdschrift) artikelen:

Sabini, J. – ‘The World of Islam: It’s music’ – Saudi Aramco World, Mei/Juni 1976, pagina 22-23
http://www.saudiaramcoworld.com/issue/197603/the.world.of.islam-its.music.htm

Sabri, M. – ‘A topic of Dispute in Islam: Music’ – Anadolu, jaargang 5, nr. 4, winter 1995,
http://www.wakeup.org/anadolu/05/4/mustafa_sabri_en.html

Salman, W. – ‘History of Music and Musical Instruments’ – Al Wafaa News, nr. 30, pagina 4-7, Herfst 1997
http://www.ineas.org/al-wafaanews/issues/30/8.gif
http://www.ineas.org/al-wafaanews/issues/30/4.gif
http://www.ineas.org/al-wafaanews/issues/30/5.gif
http://www.ineas.org/al-wafaanews/issues/30/6.gif

Ayoub, M. – ‘The Quran Recited’ – Middle East Studies Association Bulletin, Jaargang 27, nr. 2, bladzijde 169-171, December 1993
http://w3fp.arizona.edu/mesassoc/Bulletin/ayoub.htm

Sheikh Mohammed Saalih Al munajid, – ‘Regels voor muziek, zang en dans volgens de Sharee’ah!’
http://www.al-islaam.com/al-islaam/artikelen/muziek/14.html

Websites:

Online Encyclopedie Wikipedia:
http://en.wikipedia.org/wiki/Muslim_music

Een anonieme publicatie over het wel/niet toestaan van muziek
http://app.al-islaam.com/index.php/module/libary/action/page/search/muziek/book/225/chapter/776/page/1643
t/m
http://app.al-islaam.com/index.php/module/libary/action/page/search/muziek/book/225/chapter/778/page/1648

Site van Horace Mann Academic Middle School in San Fransisco, VS
http://www.sfusd.k12.ca.us/schwww/sch618/Music/Islam_Music_%26_Dance.html
http://www.sfusd.k12.ca.us/schwww/sch618/Music/Sinful.html
http://www.sfusd.k12.ca.us/schwww/sch618/Music/Instruments.ht ml
http://www.sfusd.k12.ca.us/schwww/sch618/Music/Instruments2.html
http://www.sfusd.k12.ca.us/schwww/sch618/Music/Dance2.html

Site van een Soefi gemeenschap:
http://www.angelfire.com/ca2/mysticalpathwaynurhu/
http://www.angelfire.com/ca2/mysticalpathwaynurhu/SoefisMusicOfEcstasy.html
http://www.angelfire.com/ca2/mysticalpathwaynurhu/MusicArtSciences.html
http://www.angelfire.com/ca2/mysticalpathwaynurhu/MusicInstruments.html

Sites over Maqamat:
http://www.musiq.com/makam/
http://www.classicalarabicmusic.com/maqam.htm
http://www.maqamworld.com/maqamat.html
http://en.wikipedia.org/wiki/Maqam
http://www.issaboulos.com/maqam.html

Sites over Raga:
http://en.wikipedia.org/wiki/Raga
http://en.wikipedia.org/wiki/swara

Sites over Dastgah:
http://en.wikipedia.org/wiki/Dastgah
http://www.duke.edu/~azomorod/dastgah.html