Druk: 1e uitgave.
Jaar van uitgave: 2000
Samenvatting.
Maria en Edu zijn al zes jaar gelukkig getrouwd en wonen in Nederland. Alle twee hebben ze een bewogen leven,wat relaties betreft, achter de rug, maar het lijkt alsof hun huwelijk daar niet onder lijdt.
Wanneer Maria, ze is psychiater, Erinna Vogels als cliënt krijgt, kan zij niet vermoeden dat haar leven door Erinna drastisch zal veranderen. Erinna Vogels lijdt tijdens de behandelsessies bij Maria een dubbelleven. Doorgaans vormen ‘moeilijke’ cliënten geen bedreiging voor het privé-leven van Maria, maar met Erinna Vogels loopt alles anders.
De werkkamer van Edu is verboden gebied voor iedereen, zelfs voor Maria en Maria ’s dochter Isabel, maar wanneer Maria door een pijnlijke rug alleen thuis is, vindt ze dat het tijd wordt om haar geheugen op te frissen over de inhoud van deze kamer. Ze ontdekt aan de hand van een vroegere klassenfoto van Edu dat Erinna liegt over haar identiteit. In werkelijkheid is Erinna Rianne, de eerste grote liefde van Edu.
Rianne vormt een bedreiging voor het huwelijk van Maria en Edu, omdat zij steeds contact probeert te leggen met Edu. Eerst wil Edu niet aan zijn gevoelens toegeven, maar uiteindelijk bezwijkt hij en krijgt (weer) een relatie met Rianne. Hij verzwijgt dit voor Maria.
Als Maria naar Stockholm gaat, waar ze een congres voor hulpverleners bijwoont, ontmoet ze Ingmar en krijgt een relatie met hem. Ze komt hier achter de waarheid van haar verleden. Ondertussen regelt Edu een verblijf en een optreden voor de zingende Rianne in Pompeij. Hij gaat ervan uit dat Maria gewoon weer teruggaat naar Nederland. Maar wanneer het tijd wordt voor Maria om weer naar huis terug te keren, beseft ze dat ze met Edu moet praten over haar affaire. Ze reist vanuit Stockholm via Vlieland waar haar dochtertje bij een vriendin is, naar Pompeij. In Pompeij ontdekt Maria dat Edu daar samen met Rianne is. Ze praten hierover en besluiten hun eens zo sterke huwelijk te verbreken en allebei hun eigen weg te gaan. Maria gaat in Zweden wonen en Edu gaat samenwonen met Rianne.
Beschrijf de ruimte en de tijd waarin het verhaal zich afspeelt.
Het verhaal speelt zich in een gewoon normaal milieu. Maria heeft een dochtertje Isabel die ontstaan is uit een vriendschap met een goede homofiele vriend van haar, Karel. (blz. 80 r.13). Later trouwt ze met Edu. Met hem gaat ze samenwonen. Wel zorgt ze ervoor dat Isabel ook vaak bij haar echte vader is. Isabel ziet Edu ook niet als een vader, maar meer als een 2e papa of de man van haar moeder.
De tijd waarin het zich afspeelt, is in een tijd van nu. Dit kun je bijvoorbeeld merken aan het feit dat homo’s worden geaccepteerd. Tientallen jaren geleden zou dat niet het feit zijn geweest. Het is een normaal milieu. Zowel Edu als Maria werken.
Edu is archeoloog en Maria psychiater. Edu werkt ook wel eens thuis, op zijn werkkamer. Maria kan haar werk en privé makkelijk scheiden, maar als zij “Erinna” als patiënte krijgt, verandert dit. Ze hebben beiden een goede baan en economisch hebben ze geen zorgen.
Maria ’s moeder heeft een ziekte, straatvrees. Maria heeft dit ook in bepaalde mate, maar niet zo erg als haar moeder. Ze reist bijvoorbeeld liever niet met het openbaar vervoer. Ze is altijd bang dat er iets mis gaat. Dat het vliegtuig neerstort of dat ze een overstap mist met de trein als ze naar een vriendin gaat. Een ander voorbeeld hiervan is dat ze eerst alles wil testen. Edu moet eerst een test ondergaan voordat hij met Maria trouwt om te kijken of hij wel een goede vader voor haar is. (blz. 112, r. 4 t/m 25). Zij gaat door haar rug op een vakantie in Schotland. Edu neemt Isabel overal mee naartoe en zorgt goed voor haar. Isabel vindt het heerlijk. Vanaf dat moment weet ze dat ze er goed aan doet om met Edu te trouwen.
De werkkamer van Edu is verboden terrein. Hier ordent hij alles wat hij gebruikt en heeft meegemaakt. Het is voor hen allebei vanzelfsprekend dat Maria hier niet ingaat. Ze hebben allebei hun eigen kamer en dat is een bewijs dat ze allebei graag een gedeelte van hun tijd alleen willen zijn. De kamer van Maria is slordig en ongeordend. Terwijl Edu heel netjes is. Hier stoort hij zich wel eens aan omdat Maria dat niet is.
Als Maria op een dag alleen thuis is, omdat ze weer door haar rug is gegaan, drentelt ze door het huis. Dan staat ze opeens voor de dichte deur van de werkkamer van Edu. Opeens heeft ze de drang naar binnen te gaan. (blz. 118, vanaf r.24). Ze wil vaak overal het fijne van weten. Ze neust in de werkkamer van Edu als hij niet thuis is. Hierdoor komt ze dingen te weten over zijn verleden. Ze ontdekt iets bijzonders: zijn verleden met Rianne. Hier komt ze er ook achter dat hij weer veel contact met haar heeft en dat Rianne dus al die tijd tegen haar liegt.
Vanaf het eerste moment dat ze in zijn kamer is geweest, begint het liegen tegen elkaar.(blz. 122, r.31). het begin van een lange moeilijke tijd waarbij ze allebei iets proberen te verbergen voor elkaar, niet wetend dat ze allebei al een groot deel weten.
Herschrijf het slot van het boek.
Het boek eindigt ermee dat Edu gaat samenwonen met Rianne en dat Maria haar spullen pakt en verhuist naar Zweden om daar bij Ingmar te gaan wonen.
Ik wil graag het slot herschrijven. Ik wil in zoverre teruggaan dat Rianne en Edu nog niet samen naar Pompeji is gegaan.
Edu pakt zijn spullen voor zijn vertrek naar Pompeji. Dan als uit het niets besluipt het gevoel hem dat hij Rianne niet mee moet nemen. Een sterk gevoel in hem vertelt hem dat hij haar moet afzeggen. Anders zal hij Maria verliezen. Maar waarom? Hij heeft het leuk met Rianne, maar zijn liefde voor Maria overheerst duidelijk nog altijd, hetzij diep van binnen. Zij brengt de stabiliteit in zijn leven. Rianne voelt opeens aan als een losse flirt die hij zomaar ergens heeft opgepikt. Het zweet loopt in straaltjes van zijn gezicht. Hij kijkt om zich heen, deze kamer, hoe vaak hebben Maria en hij daar wel geen diepgaande gesprekken gevoerd? Iets wat hij met Rianne niet vaak heeft. Hij schudt het van zich af, pakt zijn koffer en loopt naar de deur. Met de deurknop in zijn hand draait hij zich nog één keer om en neemt de kamer goed in zich op. Alsof het de laatste keer is dat hij hier zal zijn. Hij loopt de gang in naar de voordeur. Op het station aangekomen, schrikt hij op. Alsof hij wordt wakker geschud. Waarom zou hij de trein naar nemen die hem steeds verder van hier zal leiden? Hij draait zich om en koopt een kaartje aan het loket.
Als Maria in de bus zit en zich voor de laatste keer omdraait om te zwaaien naar Isabel, rilt ze. Ze heeft tranen in haar ogen. De bus waar ze in zit zal haar leiden naar het station en vanuit daar zal ze haar eigen reis beginnen. Naar Zweden.
Op het perron schrikt ze van snel naderende voetstappen die haar bekend voor lijken te komen. Ze draait zich met een ruk om. Achter haar staat Edu. Hij huilt. Spontaan lopen er ook tranen over haar gezicht. Ze omhelzen elkaar en Edu fluistert in haar oor dat ze moeten praten. Onverwachts schrikt ze hier toch nog van, ook al weet ze waar het over gaat. Ze zucht en bereidt zich voor op de bekentenis van Edu over zijn relatie met Rianne.
Ze gaan zitten in een café. Geen van beiden let nog op de tijd. Zelfs Maria niet die altijd zo stipt is qua reizen. Edu pakt haar hand en begint te vertellen, van het begin tot het einde. Alles. Maria luistert geduldig en streelt de rug van zijn hand. De hand van haar man. De man die haar heeft bedrogen, maar met elk woord van zijn verhaal vergeeft ze hem meer en meer. Als hij klaar is met vertellen, kijkt hij haar verwachtingsvol aan. Ze weet dat ze nu moet reageren, maar het lukt haar niet. Ze zucht en zegt na een lange stilte dat zij ook iets te bekennen heeft. Ook zij vertelt haar verhaal, van haar stiekeme bezoekjes aan zijn kamer en haar geheimzinnige patiënte “Erinna”. Hij kijkt geschokt, voor hem is dit alles nieuwe informatie. Hij leunt achterover en kijkt naar Maria. Zijn vrouw, van wie hij nog steeds hartkloppingen krijgt en van wie hij het meeste houdt van iedereen. Hij glimlacht naar haar en zij naar hem. Ze staan op en omhelzen elkaar. Hij vraagt of ze nog naar Zweden wil. Maria knikt. Ze heeft wel het gevoel dat dat haar nu goed zal doen. Als ze terugkomt zullen ze alles bespreken. Edu knikt begrijpend. Hij belooft ervoor te zorgen dat hij het afhandelt met Rianne en het contact met haar verbreekt. Zodat ze over twee weken opnieuw kunnen beginnen, of eigenlijk door kunnen gaan met iets wat heel sterk is. Ze hebben bewezen dat de liefde die ze voor elkaar voelen zo krachtig is dat deze veel overleeft. Hij brengt haar naar het perron waar haar trein nog staat te wachten. Ze omhelzen elkaar, wetend dat dit is hoe het moet lopen. Wetend dat alles goed zal komen en dat ze beiden weer gelukkig zullen zijn. Ze kijkt vanuit de trein en ziet hem verdwijnen. Ze sluit haar ogen en de trein begint te rijden. Hij rijdt haar zo een nieuw begin een nieuw deel van haar leven in.
ik heb het boek zo’n einde gegeven omdat ik vond dat vooral Maria dit verdiende. Ik had zo’n sympathie voor haar gekregen in de loop van het verhaal. Ik heb het boek in haar voordeel laten eindigen, het echte einde gaf mij meer het gevoel alsof ze zomaar iemand in Zweden had leren kennen, met “gebrek aan beter”. Ik heb Edu zich schuldig laten voelen en hem wakker laten worden. Soms dan las ik het boek en dan had ik zin hem een dreun te geven. Alsof hij niet zag dat Maria hieraan onderdoor ging! Voor mijn gevoel is dit een beter einde. De schrijfstijl van de schrijfster overnemen is vrij moeilijk, toch heb ik het zo goed mogelijk geprobeerd.