Pygmalion
Platvloers en wederopgebouwd
KCV
29-12-2004
Verslag theatervoorstelling
Tekst Ko van den Bosch naar George Bernard Shaw regie Pieter Kramer
Theatervoorstelling in de Stadsschouwburg in Eindhoven
Samenvatting
Het verhaal in de voorstelling speelt zich af in de Tweede Wereldoorlog in Rotterdam in een huis vol met lesbiennes. Het stuk gaat over Lieze Modderman, een arm Rotterdams meisje uit een achterbuurt dat heel erg plat praat en lomp is en eruit ziet als een zwerver.
Ze zou graag een net gemanierd meisje worden. Op een gegeven moment komt zijn professor Higgens tegen. Ze vraagt of Higgens haar misschien wil helpen, maar zij wil dit niet, totdat haar studievriendin Claudia Piekema komt en haar over weet te halen toch een net meisje te maken van Lieze. Higgens wedt met Piekema dat het Higgens niet zal lukken om Lieze goed te leren spreken en haar manieren te leren. Lieze heeft ook erg veel moeite met de zware lessen van Higgens, maar uiteindelijk lukt het haar toch een snobachtige dame te worden. Lieze zelf vindt er echter niets aan om zich te begeven tussen allerlei deftige dames in luxueuze fauteuils. Ze wil terug naar haar oude leven omdat ze niet meer het gevoel heeft zichzelf te zijn.
Maar Higgens is ondertussen verliefd geworden op haar “creatie”. Lieze is door haar lessen zo’n mooi meisje geworden. Ze wil Lieze niet meer laten gaan.
Dan verschijnt ene Freddie Haamappel. Lieze en Freddie worden verliefd op elkaar en ze trouwen. Helaas is het huwelijk van Freddie en Lieze geen succes.
Mening
Wat ik prachtig vond was het grote decor dat bestond uit vele delen met trappen en ramen. Het moest het grote huis voorstellen waar de vrouwen woonden. Het was een mooi en realistisch decor. Ik vond het heel speciaal dat een gedeelte van het decor helemaal kon draaien waardoor je de ene keer in de huiskamer keek met uitzicht op straat via het raam, en de andere keer juist op straat keek en door datzelfde raam de huiskamer in kon kijken.
Ook de speciale effecten waren dik in orde. Het begon allemaal met een soort filmpresentatie over Rotterdam in de oorlog. Met veel lawaai, flitsen, beelden en rook werden de bombardementen geloofwaardig gemaakt. Het publiek kreeg met dezelfde chaos te maken als de mensen toen in de Tweede Wereldoorlog.
Ik vond het begin eerder vervelend. Ik had het gevoel dat het feit dat het verhaal zich afspeelde in Rotterdam in de Tweede oorlog er niet zo veel toe deed. Het thema en de kern van het verhaal hadden er niets mee te maken. Het is meer een bijzaak waar, naar mijn mening, te veel aandacht aan was besteed.
Een goed punt van het stuk is het feit dat er overal in het decor wel wat te zien was. Niet alleen het decor was mooi, maar er was ook veel beweging te zien. Er speelden zich meer dan vijf tafereeltjes tegelijk af op het podium, maar zo dat het niet verwarrend was en dat je niets miste van het eigenlijke stuk. Wat het belangrijkste was om naar te kijken, werd benadrukt doordat er dan een schijnwerper op gericht werd en diegenen naar wie je moest luisteren spraken ook zeer luid. Het is leuk om ook even wat afleiding te zoeken tijdens het stuk. Bovendien waren sommige tafereeltjes nogal grappig en gaf het ook een beter beeld van hoe het er in dat huis vol met lesbiennes aan toeging en je kreeg ook een beter beeld van elk personage apart, zonder dat daarvoor een aparte scène gebruikt moest worden.
Behalve in de tafereeltjes, zat er nog veel meer humor in het spel. Het was niet altijd grappig, maar ik heb wel vaak moeten lachen. Vooral om de tussenstukjes, waarin bijvoorbeeld een boel deftige dames op muziek over het podium rijden in hun fauteuils op wieltjes en ieder met een gekke lamp vastgemaakt aan die stoel.
Het is leuk dat de maker van het toneelstuk een modern tintje heeft gegeven aan het verhaal over Pygmalion door het over lesbische vrouwen te laten gaan en het af te laten spelen in de Tweede Wereldoorlog. De link is duidelijk: een kunstenaar (in dit geval dus professor Higgens) wordt verliefd op zijn (haar, want Higgens is een lesbische vrouw) creatie (in dit geval Lieze). Behalve de kern van het verhaal heb ik niet direct dingen teruggezien uit de Oudheid. Ondanks alles leek de sfeer bij dit toneelstuk toch heel erg op die in het verhaal Pygmalion.