1. Samenvatting
Het boek gaat over een vakantiehuisje, Duinroos, op Vlieland. Het boek bestaat eigenlijk uit zes verschillende verhalen, aan elkaar geregen door het verhaal van de schoonmaakster. De eerste gasten zijn Dana en Chiel met hun zoontje Floris. Dana en Chiel zitten in een huwelijkscrises, omdat Chiel tijdens een zakenreis vreemd is gegaan met een Duitse vrouw. Chiel voelt zich schuldig. Door naar Duinroos te gaan proberen ze weer dichter bij elkaar te komen. Dana probeert Chiel te vergeven, maar dat is moeilijk.
De volgende gasten zijn Martine en Sanne, de dochter van Martines vriendin. Sanne is stil en in zichzelf gekeerd. Martine vraagt zich af waarom. Sanne blijkt zwanger en weet niet wat ze moet doen; wel of geen abortus. Martine heeft zelf ooit een abortus ondergaan, en heeft het zichzelf nu pas vergeven. Door erover te praten steunt ze Sanne.
Hierna komt Leo, een weduwnaar, die zelfmoord wil plegen. Hij ziet geen nut meer in van het leven, nu zijn vrouw er niet meer is. Hij probeert zijn dood te laten lijken op een ongeluk, om zijn dochters niet ongelukkig te maken. Maar op het eiland ziet hij weer de mooie dingen van het leven en besluit om verder te gaan. Hij is zelfs van plan het volgende jaar terug te gaan naar Duinroos, met zijn dochters.
Na deze man komen Nils en Simone met hun twee dochters. Ze zijn een gelukkig gezin, totdat Nils hoort dat een jongere, onervarenere collega een belangrijke functie krijgt. Nils heeft het moeilijk met zichzelf, tot hij zelf inziet, dat hij alleen maar erg jaloers is en dat hij eigenlijk niks te klagen heeft.
De volgende gasten zijn Willemijn en Walter, die samen in een huis wonen, maar geen speciale gevoelens voor elkaar hebben, al willen ze dit wel. Tom, die ook mee is, is smoorverliefd op Willemijn, maar hij denkt dat ze wat met Walter heeft. Wanneer Walter verteld dat dit niet zo is, vraagt Tom aan Walter of hij hen wil koppelen. Walter doet dit, maar heeft spijt en is jaloers. Hij vertrekt na een paar dagen naar huis.
De laatste gast is Marleen die binnenkort geopereerd moet worden aan een tumor in haar buik. Haar verhaal is geschreven in het gastenboek, wat ze er later weer uitscheurt. Ze schrijft veel over haar moeder. Om zich voor te bereiden op de operatie probeert ze aan mooie dingen van het leven te denken. Dat was eerst moeilijk, maar aan het eind van haar verblijf is het haar gelukt.
Na de laatste gast maakt de schoonmaakster het huisje winterklaar. Ze probeert uit de geschreven verhalen in het gastenboek af te leiden wat de gasten hebben meegemaakt maar dat lukt niet…
2. Mijn keuze
Ik heb dit boek gekozen omdat toen er aan het begin van het jaar boeken werden uitgelegd dit mij meteen een leuk boek leek. Het leek me leuk om korte stukjes van iemands leven te zien. Je ziet dan alleen iemands vakantie en hoe die dat beleeft. En als ik op vakantie ben dan zie ik dat alleen vanuit mijn perspectief. Het leek me heel interessant om de gebeurtenissen en gedachtes van iemand die op vakantie is mee te maken.
Ik ga zelf als ik op vakantie ga ook altijd in een huisje en het leek me grappig om te lezen hoe mensen na jou of voor jou van het huisje gebruik hebben gemaakt. Het is ook eigenlijk heel raar dat je voor een weekje of twee weekjes in een ander huis gaat wonen waarvan je niet eens weet wat het huis allemaal heeft meegemaakt.
Nadat ik dit boek heb gelezen zijn al mijn verwachtingen uit gekomen. Ik heb korte stukjes van het leven van heel verschillende mensen in dit boek kunnen lezen. Ook merkte je heel erg dat ieder persoon die in de duinroos verbleef een heel ander doel had. De een wou zijn gedachten vergeten of juist dingen op een rijtje zetten en de ander wou tijdens de vakantie zelfmoord plegen. Ik vond dan ook dat de schrijfster heel verschillende mensen naar het vakantie huisje had laten komen. Maar dit maakte het boek wel nog leuker dan dat het al was.
Mijn kijk op een vakantie doorbrengen in een vakantie huisje is wel verandert. Ik ga zeker wel nog op vakantie in een huisje maar ik zal zeker mezelf meer afvragen wat er voor mijn in het huisje is gebeurt.
Het heeft dus aan al mijn verwachtingen voldaan en zelfs meer, want ik verwachten gewone simpele vakanties van gemiddelde burgers, maar in de plaats van dat waren het vakanties van totaal verschillende mensen en met totaal verschillende doelen voor hun vakanties.
3. mijn opdracht
bedenk vijf mogelijke alternatieven titels voor het boek en licht ze duidelijk toe.
Duinroos
Dit is de naam van het vakantie huisje waar het hele boek zich afspeelt. Ik vind dit een goede alternatieve titel, omdat als mensen die het boek nog niet hebben gelezen die titel zien, het niet het verhaal verklapt, maar wel aantrekt. Ook worden mensen door deze titel verast omdat je bij de titel helemaal niet denkt aan een vakantiehuisje op de duinen.
Gastenboek
De onderhoudster van het huisje de Duinroos wil het liefst dat ieder gast van de Duinroos iets in het gastenboek schrijft. Dit is ook het enige dat de bezoekers van elkaar te weten komt. Dit boek is ook een van de aspecten die de losse verhalen één verhaal maakt. Dit is dus een passende alternatieve titel, want het is een van de belangrijke dingen in het boek.
Veertje
Het veertje wordt aan het begin van het boek door de schoonmaakster in het gastenboek gelegd. Iedere gast ontdekt het veertje en heeft daar andere gedachten bij. Bij de ene gast doet het denken aan iets uit het verleden, terwijl de andere het leuk als decoratie vind. Dit vind ik dus een goede alternatieve titel omdat het door het hele boek terug komt en het trekt ook nieuwsgierigheid op. Het veertje helpt ook een oude weduwenaar in het boek om geen zelfmoord te plegen en dan vind ik dat het veertje wel verdient heeft om als alternatieve titel te dienen.
De nieuwsgierige schoonmaakster
Ook al denk je bij de titel de nieuwsgierige schoonmaakster helemaal niet aan een boek zoals deze, toch vind ik het een goed alternatieve titel. Zij is degene die het verhaal begint en sluit. Ook komt ze door het hele boek even kijken. Dan is ze even tussen de gasten door, het huis nog aan het schoonmaken of komt ze gewoon langs het huisje fietsen om te kijken wie er in het huisje is. Zij is in dit verhaal de sleutel tot het hele verhaal. Ze is heel nieuwsgierig naar het leven van de bewoners van het huisje en vind dat ze het recht heeft om te weten wat die mensen allemaal in het huisje doen en daarom heb ik in de plaats van alleen maar de schoonmaakster voor de nieuwsgierige schoonmaakster als titel gekozen.
Zee, strand en de duinen
Het verhaal speelt zich af in een huisje bij de zee, strand en de duinen. Elke bezoeker heeft dit huisje ook uitgekozen om lekker uit te waaien en omdat het zo dicht bij het strand en de zee ligt. De gasten willen even weg van de bewoonde wereld en deze plek is daar heel geschikt voor. Ieder gast gaat ook een of meerder keren naar de zee en het strand. Ik vind dit daarom een geschikte alternatieve titel. Het strekt ook wel aan als titel. Je merkt ook als je de titel leest je meteen denkt aan een vakantie. Niet speciaal een vakantiehuisje maar wel aan een plek bij het strand en de zee. Zeer geschikt dus.
4. Mijn Leeservaring
Omdat dit boek zoveel hoofdpersonen heeft beschrijf ik er 3 drie. Ik beschrijf degene die het meeste indruk op mij hebben achter gelaten of degene die het belangrijkste voor het boek waren.
De schoonmaakster:
Ik heb haar gekozen omdat zij degene is die de losse verhaaltjes van gebeurtenissen van toeristen aan elkaar maakt.
Ik vindt haar een geobsedeerd persoon. Ze bedoeld het allemaal goed, maar ik vind dat ze zich iets teveel met het leven van de toeristen in het huisje bemoeid.
Ze heeft ook overal in het huisje bordjes opgehangen met wat de gasten wel en niet mogen. Dit vind ik echt te ver gaan. Het laat de gasten dan echt zien dat ze in een huisje zitten die niet van hun is en dan gaan sommige gasten zich ongemakkelijk voelen. Ik denk dat deze vrouw ook geen sociaal leven heeft. Ze steekt heel veel tijd in het schoonmaken van het huisje en komt ook nog iedere dag langs het huisje fietsen om te kijken hoe het gaat en wie de bewoners zijn. Ik vind dat ze in de plaats van zoveel tijd en energie te stoppen in het huisje ze beter een eigen sociaal leven moet opbouwen.
Leo de weduwenaar:
Ik heb hem gekozen omdat ik hem een van de meest opvallende mensen vond die de duinroos heeft bezocht. Hij kwam helemaal alleen in de duinroos met als doel zelfmoord te plegen en het te laten lijken op een ongeluk. Je kon merken aan hoe hij bezig was het te laten lijken op een ongeluk, dat hij nog heel veel gaf om zijn dochters. Ik vond het heel mooi om te lezen dat deze man ondanks dat alles was verandert na de dood van zijn vrouw en alle moeilijke tijden die hij door had gemaakt, hij toch nog zijn weg terug vond en zijn dochters weer wou zien. Toen hij in het begin aankwam bij de duinroos vond ik dat het maar laf was dat hij doormiddel van zelfmoord zijn problemen wou oplossen. Hij confronteerde zichzelf niet met het echte probleem en hij probeerde niet een andere uitweg te zoeken. Ik vond hem wel zielig. Door alles wat hij had doorgemaakt herkende hij zichzelf ook niet meer terug.
Verder in zijn verblijf ging hij meer het dorp in om te laten zien dat hij toch bezig was geweest, maar doordat hij met van alles bezig was zag bij weer hoe leuk het leven ook kan zijn. Ik vond dit echt een van de mooist beschreven stukken van het boek. Je merkt namelijk in dit stuk dat hij zijn leven weer terug vind. Hij krijgt weer zin het kopen van eten, het lopen door het bos en andere mensen lol te zien maken. Dit stuk zette me echt aan het denken aan het feit dat je na een omkeer in je leven, zoals een naaste die overlijd, je weer door moet gaan met je leven.
Het was ook een opluchting toen ik las dat hij weer naar huis ging en geen zelfmoord meer ging plegen. Ik was heel blij met hoe de vakantie voor Leo eindigde.
Sanne:
Ik heb haar uitgekozen, omdat zij in haar vakantie in de duinroos veel voor zichzelf duidelijk moet maken. Sanne is namelijk zwanger en haar moeder weet dit niet. Ze is in de duinroos samen met haar tante aan wie ze haar geheim verteld. Ik vind het heel goed van haar dat ze het aan iemand verteld en niet alleen gaat beslissen of ze een abortus gaat doen of niet. Sanne is heel erg in zichzelf gekeerd. Dit kan ik heel goed begrijpen, want een beslissing zoals die zij moet maken is heel moeilijk. Het moeilijkste is dan meestal dat andere je niet veel kunnen helpen. Je kunt er wel met iemand over praten, maar uiteindelijk is het jou keuzen en ben jij er verantwoordelijk voor. Ik vind het daarom goed van Martine dat ze over haar ervaring met haar abortus praat. Dit helpt namelijk Sanne, omdat ze dan een beetje weet hoe het voelt als ze het wel zou doen. Ik vind dat Sanne wel wat actiever mocht zijn. Het enige wat ze deed is op de bank zitten en denken. Als ze ook wat naar buiten was geweest en door de bossen en over het strand had gelopen had ze haar gedachten veel beter op orde kunnen zetten. Ik vind dat ze haar vakantie wel goed heeft benut en goed heeft nagedacht over haar toekomst met of zonder kind. Ze had echter wel wat meer naar Martine kunnen luisteren, want toen Martine haar verhaal op tafel legde was Sanne helemaal niet geïnteresseerd. Ik vind dat Sanne wel wat meer respect en belangstelling had mogen tonen. Het was namelijk voor Martine ook heel moeilijk om het te vertellen.
Sanne is een meisje dat heel goed na denkt over haar beslissingen voor ze het doet en dat vind ik heel goed van haar, want een foute beslissing kan je leven verwoesten.
5. leerervaring
dit boek heeft mijn kijk op dingen zeker verandert. Op verschillende manieren.
Ten eerste heeft het me echt laten zien dat ieder mens zijn eigen problemen heeft en die ook op hun eigen manieren moet verwerken. Iedere persoon die dit huisje bezocht had een probleem die ze moesten verwerken of ze hadden een moeilijke keuze die ze moesten maken. De ene ging zelfmoord plegen, de andere moest over het leven van een baby beslissen en weer een andere moest uitzoeken op wie ze nou eigenlijk verliefd was. Het boek liet echt zien dat er heel veel verschillende problemen zijn die een mens heeft. Ook liet het mij zien dat elk probleem even erg is. Ook al lijkt het ene probleem minder erg, voor de persoon zelf die het meemaakt kan het net zo zwaar zijn als een zwaarder probleem. Het ligt er dus gewoon aan hoe de persoon zelf het opvat. Ik vond dat je in dit boek goed kon lezen hoe de personen er zelf over dachten door de vele gedachten die beschreven waren. Dit zorgde ervoor dat ik meer in de persoon kon kruipen en kon begrijpen hoe zwaar het probleem voor die persoon was.
Ook heb ik van dit boek geleerd dat geen enkel persoon hetzelfde is. Ze hebben heel verschillende personen naar het huisje laten komen en dat maakte het heel interessant. Het liet je daardoor zien hoe verschillende mensen kunnen zijn in gedachtes en handelingen. Het liet je ook heel goed fases van de mens zien. Je kon goed merken dat een oudere man anders over de handelingen van het leven dacht dan een man in zijn twintiger jaren. De ouder man denkt er namelijk echt over na en ziet het kopen van eten niet als iets dat nodig is, maar ziet het als weer een sleur van het leven. De oude man denkt ook echt na over waarom dingen moeten en of we niet zonder kunnen. Het heeft me echt aan het denken gezet wat levenservaring met je kan doen. Je merkt namelijk dat mensen met veel levenservaring boven andere staan, op een bepaald level. Ze denken meer over alles na en doen het niet blindelings meer.
Ook heeft het boek mij en andere kijk gegeven op het verblijven in een vakantie huisje. Ik zelf ga , als ik op vakantie ben, ook vaak in een vakantie huisje verblijven. Je denkt er dan echter niet over na dat er voor jou ook mensen hebben verbleven. Wel als in het huisje bent en je vind iets van de vorige bewonen vraag je jezelf af hoe het verblijf voor hun is geweest. Mensen hebben zulke verschillende vakanties en dat liet het boek ook heel goed zien. Het lijkt me ook eng als je in een huisje komt en alle spullen van de vorige bewoner liggen er nog. Ik ga dan namelijk denken aan Leo de weduwenaar die zelfmoord wou plegen. Maar laten we hopen dat zoiets nooit gebeurd.
Als ik dus voortaan op vakantie ga zou het verblijven in een vakantie huisje nooit meer hetzelfde zijn. Ook al kwamen in dit boek veel verschillende mensen voor, ik vind het heel interessant om te weten hoe de voorgaande bewoners het hebben gehad.
Ik heb veel van dit boek geleerd en het heeft mij weer een andere kijk op vakantiehuisjes gegeven. Ik vond het een heel leerzaam boek.
6. mijn mening
Ik vond de eilandgasten een heel boeiend boek. Vooral omdat het mij zo aan het denken heeft gezet zoals ik al bij punt vijf heb geschreven. Ik vond het ook boeiend omdat ik me heel goed kon inleven. Het boek is beschreven vanuit de personages die het meemaakte. Er zijn handelingen maar ook veel gedachtes beschreven. Doordat er zoveel gedachtes waren beschreven kon ik me goed indenken hoe de personages zich zouden moeten voelen. En dit maakte het verhaal nog leuker dan dat het al was.
Ik vond het ook een herkenbaar boek. Het vakantie huisje was heel herkenbaar en de mensen die naar het huisje kwamen ook. Het waren wel heel verschillende mensen en de meeste hadden extreme problemen zoals zelfmoord of abortus plegen, of niet. Maar ondanks de extreme problemen bleef het herkenbaar. Veel problemen kom je niet in je buurt tegen of je weet er niks van omdat de persoon die er mee te maken heeft het voor zichzelf wilt houden. Maar toch zijn de problemen die in het verhaal behandeld zijn heel herkenbaar en komen ze veel voor in de maatschappij ook al zijn sommige problemen een taboe. Daarom vind ik het ook goed dat deze problemen wel in dit boek zijn behandeld. Omdat de problemen in de maatschappij als heel erg worden beschouwd, wordt dit een taboe, maar doordat het behandeld wordt in bijvoorbeeld dit boek, wordt de taboe ook een beetje weg gehaald. Ik vind dus dat de schrijfster een goede samenstelling van personages heeft gemaakt. Ieder personage spreekt voor zichzelf en overtuigd je dat zij het moeilijk hebben en geen andere uitweg kunnen vinden. Het zijn heel overtuigende personages die precies denken zoals iemand die het zelfde mee zou maken.
Ik vind het ook een heel mooi geschreven boek. Het is makkelijk leesbaar en het leest ook vlot door. Het boeit ook en daardoor heb je het boek snel uit. Er zijn niet veel moeilijke woorden gebruikt en het heeft geen lange en ingewikkelde zinnen. Ik vind het dus een heel geschikt boek voor iedereen. Ik vind het een boek dat je echt aan het denken zet en je ook de tijd geeft om te denken doordat het je even stil laat staan bij de kleine, maar belangrijke details van het boek. Bijvoorbeeld als Leo de weduwenaar een veertje vindt en daardoor terug denkt aan zijn overleden vrouw.
Deze kleine details maakt het boek ook uniek. Er zijn maar weinig boeken die zo helder zijn als dit boek en tegelijk een diepzinnige vertelwijze hebben. Want achter elke gemakkelijk leesbare zin in dit boek zit een gedachten waarover je uren kan nadenken. Ik vind dit daarom een heel interessant boek. Ik hou namelijk wel van boeken waarover je lang na kan denken en dit boek bevatte veel raadsels en dat maakte het een heel boeiend boek voor mij.