Inhoud:
1. Algemene gegevens
2. Programma
3. De ambiance
4. De uitvoering
5. De inhoud
6. Gedicht
1. Algemene gegevens
Titel + naam van de groep: Yamato
Uitvoerenden (5 mannen, 4 vrouwen): Masa, Akko, Takeru, Mika, Midori, Satomi, Tetsuro, Tomo, Kazu
Plaats: Muziekcentrum Frits Philips, Eindhoven
Darum: Za. 14 Mei 2005, 20:15 uur
2. Programma
Er werden in totaal 8 nummers gespeeld, ik vond het moeilijk om een goed onderscheid te maken tussen de verschillende nummers. Dit kwam omdat ik ze allemaal we op elkaar vond lijken. We zijn me bepaalde dingen in en tussen de nummers opgevallen en die wilde ik beschrijven samen met de nummers die ik het indrukwekkendst vond, dit waren het eerste en het laatste nummer.
Bij het eerste nummer kwamen de spelers een voor een het podium opgelopen, maar hetlicht was nog wel uit. De vrouwen begonnen met een bepaald rimte en de lichten gingen aan. De mannen vielen in en begonnen daarna met een ander ritme er tegen in te spelen. Er kwamen veel variaties op. Dit eerste nummer was erg indrukwekkend, omdat ik nog niet echt aan het geluid gewend was geraakt. Ik zat namelijk samen met mijn moeder helemaal vooraan, en omdat ze behoorlijk hard op die trommels slaan komt er ook veel dB je oren binnen.
Hierna kwam een nummer waarbij meer sprake was van spel. Het nummer werd gespeeld door twee mannen. De eerste begon met het bespelen van twee trommels, Die ander zag dit haalde drie trommels en begon ook mee te spelen. De eerste ging toen van het podium af en haalde nog twee grotere trommels. Zo ging het verder, er was echt sprake van een concurrentiestrijd. Uiteindelijk werden er zelfs trommels met een diameter van wel 2,5 meter het podium opgesleept.
Een ander tussen stukje werd gespeeld door drie mannen, ze hadden alle drie twee blikken schoteltjes die ze, door ze tegen elkaar aan te wrijven en tegen elkaar te slaan, bespeelde. Heet was erg leuk om te zien, want elke keer deden ze net of ze iets omhoog gooide en dan weer opvingen. Het spel was erg goed.
Het finale nummer was echt spectaculair, hiervoor werden de grootste trommels aangesleept. Zoals de rest van de nummer begonnen de vrouwen met een ritme dat overgenomen werd door de mannen. Vooraan op het podium stonden drie mannen en één vrouw. Het was erg knap hoe zij de trommels bespeeld, ze sloegen namelijk aan beide kanten heel snel met hun stok die ze de hele tijd in één hand hielden. Ze maakte bij alle nummer ook veel gebruikt van hun stem. Af en toe schreeuwden ze klanken als “Oh” en “Ah” , ik denk dat dit was om elkaar een beetje op te jutten, het kost volgens mij namelijk enorm veel kracht om een hele voorstelling lang op die trommels te slaan.
3. De ambiance
De voorstelling vond plaats in de grote zaal van het muziekcentrum Frits Philips. Aan de kaartjes kunt u zien dat we op de eerste rij zaten. Het was nogal overwalmend toen ze het eerste nummer begonnen te spelen. Je kon wel zeggen dat onze oren stonden te klapperen.
Ondanks dat er zoveel geluid de zaal in werd getrommeld, had ik niet echt het idee dat het galmde. Ik denk dat deze zaal uitermate geschikt is voor klassieke muziek, dit komt omdat er een aantal verhogingen aan de achterkant van het podium is, en de zaal heeft ook een hele rustige uitstraling. Er is veel gebruik gemaakt van hout, dit vond ik wel mooi. Het leukste van de hele voorstelling was eigenlijk het einde. Nadat de hele zaal zeker vijf minuten had staan klappen kwamen ze eindelijk terug. Ze begonnen nog een toegift te spelen en de zaal ging weer zitten. De leider van de groep (die van het plaatje) keek verbaasd om, dit gaf een grappig effecxt in de zaal. De zaal bleef hierna maar klappen en die leider liet ons mee klappen in een bepaald rimte, ook werden we geacht mee te schreeuwen. Het was heel grappig en door dit toegift is de voorstelling zeker twintig minuten uitgelopen.
4. De uitvoering
Toen ik hoorde dat we naar een voorstelling van Yamato gingen, had ik geen flauw idee wat me te wachten stond. Ik dacht dat het zo iets zou zijn als “De Slagerij van Kampen”. Dit was echter totaal niet zo, slagerij van kampen is veel meer met drums, het geluid is veel harder. Maar deze voorstelling van Yamato was echt japans, ze droegen een soort oranje pofbroeken, deze liepen door tot hun schouders, het waren een soort gewaden. Ook hadde alle mannen, die lang genoeg haar hiervoor hadden, een staart boven op hun hoofd. Er werd behalve veel trommels ook gebruik gemaakt van een pamfluit en een soort gitaar. Het licht was niet echt bijzonder, er werd geen gebruik gemaakt van verschillende kleuren, eigenlijk was het hele podium belicht als er licht was.
5. De inhoud
Er werd in deze voorstelling vrij weinig gezegd. Ik houd van muziek waar een goede beat inzit. Deze muziek bestaat bijna alleen maar uit beats. Ik houd van het rimte, tijdens de voorstelling zat ik ook de hele tijd mee te trommelen.
6. Gedicht
Ik heb voor dit verslag gekozen voor een gedicht:
Midden in de stad,
dat is me wat.
Groot en vol,
Iedereen aan de alcohol.
Het spel begint,
dus houdt je vast.
Het is voor iedern kind,
dat wordt verrast.
Helemaal vooraan,
is het nog net uit te staan.
De pauze is nog niet in zicht
dat is wat mijn moeder mij bericht.
Je leeft wel mee,
dat moet je wel.
We zijn erg tevree,
over dit spel.
Zoiets had ik nog nooit meegemaakt,
Het was bijna volmaakt,
Een late avond was het wel,
Maar het was een indrukwekkend stel.